Dyrektywa Plastikowa – realizacja obowiązków SUP od 1 stycznia 2024 r.
Ustawa SUP (od Single Use Plastics, czyli „plastiki jednorazowego użytku”), znana również jako „dyrektywa plastikowa”, to regulacja Unii Europejskiej, która została przegłosowana w 2019 roku. Stanowi odpowiedź na rosnący problem zanieczyszczenia środowiska plastikiem.
Celem dyrektywy jest nie tylko promowanie alternatyw dla produktów z tego tworzywa, ale również zakaz korzystania z niektórych plastikowych wyrobów, takich jak sztućce, patyczki higieniczne (poza tymi medycznymi), talerzyki, kubki na napoje, mieszadełka do napojów, pojemniki z polistyrenu ekspandowanego, a także patyczki do balonów. Ponadto dyrektywa SUP wprowadza wymóg etykietowania produktów jednorazowego użytku z informacją o ich szkodliwym wpływie na środowisko, a także obowiązek pokrywania przez producentów kosztów utylizacji tych produktów i inwestowania w edukację społeczną.
Kiedy wchodzi w życie dyrektywa SUP?
Polska opublikowała ustawę wdrażającą zmiany związane z dyrektywą SUP 9 maja 2023 roku, większość jej zapisów weszła w życie już 24 maja tego samego roku. Przedsiębiorcy mieli rok na przystosowanie się do nowych przepisów. 1 lipca 2024 roku mają zacząć obowiązywać zmiany dotyczące nakładania administracyjnych kar pieniężnych za niezapewnienie dostępności opakowań alternatywnych, oznacza to, że producenci opakowań będą musieli zaoferować swoim klientom alternatywę dla dotychczasowych produktów.
Od 1 stycznia 2024 roku zaczęły obowiązywać trzy rozporządzenia:
- w sprawie opłat produktowych dla poszczególnych rodzajów opakowań;
- w sprawie stawek opłaty za produkty jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych będące opakowaniami
- w sprawie stawek opłaty na pokrycie kosztów zagospodarowania odpadów powstałych z produktów jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych
Opłaty:
Właściciele sklepów detalicznych i hurtowych, lokali gastronomicznych oraz operatorzy automatów vendingowych są zobowiązani do pobierania opłat za te opakowania jednorazowe z plastiku oraz do zapewnienia dostępności opakowań alternatywnych od 1 lipca 2024 roku. W przypadku kubków na napoje taka opłata wynosi 20 groszy netto od sztuki, a w przypadku pojemników stosowanych do żywności (np. fast food) – 25 groszy.
Zasady pobierania opłaty konsumenckiej:
Przedsiębiorcy nabywający produkty z zamiarem dalszej odsprzedaży, nie będą uiszczać opłaty, o której mowa w art. 3b ustawy, gdyż będą zobowiązani przepisami ustawy do pobrania tej opłaty, gdy będą dostarczać produkt do użytkownika końcowego.
Pozostali przedsiębiorcy i klienci indywidualni nabywający produkty jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych powinni zostać potraktowani jak użytkownicy końcowi i powinna zostać od nich pobrana opłata za zakupione produkty.
Zakłada się, że zakupione kubki na napoje, przeznaczone do kontaktu z żywnością będą użytkowane zgodnie z przeznaczeniem i należy od nabywającego, tj. użytkownika końcowego, pobrać opłatę za każdą sztukę produktu. Jeżeli podmiot nabywający zamierza przeznaczyć kubki na napoje do celów niezwiązanych ze spożyciem oraz nie chce uiszczać opłaty, powinien zdecydować się i nabyć produkty, które nie są objęte zakresem stosowania ustawy.
Działalności takie jak gabinet weterynaryjny, dentystyczny, szkoła, biuro księgowe, biblioteka itd. jeżeli nie są jednostką gastronomiczną ani handlową nie będą obowiązane do pobierania wspomnianej opłaty od swoich klientów. Jednocześnie spełniają ustawową definicję użytkownika końcowego – rozumie się przez to podmiot nabywający produkty jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych, opakowania jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych lub napoje lub żywność w opakowaniach jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych w celu ich wykorzystania na potrzeby własne, bez dalszej odsprzedaży. W związku z powyższym przedsiębiorcy, tacy jak wskazani powyżej, zaopatrujący się w kubki na napoje powinni być potraktowani w momencie zakupu jako użytkownicy końcowi i ponieść opłatę, o której mowa w ustawie.
Aktualna treść ustawy dostępna tutaj: ISAP